وبلاگ
با خستگی و ناامیدی دوران کنکور چطور برخورد کنیم؟
دوران کنکور هنر برای بسیاری از دانشآموزان و خانوادههایشان یکی از پرتنشترین و سختترین دورههای زندگی است. فشردگی برنامههای درسی، فشار انتظارات، مقایسههای اجتماعی و نگرانی از آینده باعث میشود بسیاری از داوطلبان دچار خستگی ذهنی و ناامیدی شوند. اما چگونه میتوان در این مسیر دشوار دوام آورد و به جای تسلیم شدن، با انگیزه و توان ادامه داد؟
خستگی را به رسمیت بشناس
خستگی در دوران کنکور امری طبیعی است. مغز و بدن انسان توان محدودی دارند و وقتی ساعتهای طولانی درس میخوانید، دچار فرسودگی میشوید. انکار این خستگی یا سرزنش خودتان بابت آن، فقط اوضاع را بدتر میکند. اولین گام، پذیرفتن خستگی و استراحت دادن به خود است، نه به عنوان تنبلی، بلکه به عنوان یک نیاز انسانی و شرط بازدهی بهتر.
استراحت برنامهریزیشده داشته باش
استراحت نباید به لحظههای تصادفی محدود شود. بخشی از برنامهریزی درسیتان را به استراحتهای کوتاه و بلند اختصاص دهید. مثلاً پس از هر ۹۰ دقیقه مطالعه، ۱۵ دقیقه استراحت کنید. یا یک روز در هفته را بدون درس جدی بگذرانید. این استراحتها کمک میکنند ذهن شما بازیابی شود و از فرسودگی جلوگیری شود.
◁◁ مطالب مرتبط: بهترین کلاس کنکور هنر
هدفها را واقعی و قابل دسترس کن
بسیاری از ناامیدیها ناشی از تعیین هدفهای غیرواقعبینانه است. اگر انتظار دارید روزی ۱۴ ساعت مفید درس بخوانید، ولی فقط ۷ ساعت موفق میشوید، ممکن است به خودتان برچسب شکستخورده بزنید. در حالیکه ۷ ساعت مطالعه عمیق، بسیار ارزشمند است. هدفهای کوتاهمدت، واقعی و مرحلهای تعیین کنید تا با هر پیشرفت کوچک، احساس موفقیت داشته باشید.
مقایسه را کنار بگذار
شبکههای اجتماعی، گروههای درسی و حتی حرفهای دوستان میتوانند منبع مقایسههای ذهنی باشند: «فلانی ۱۵ بار زیست رو دوره کرده»، «اون یکی روزی ۱۰ ساعت تست میزنه»… اما این مقایسهها بیشتر اوقات ناعادلانهاند، چون شرایط، توانایی و روش یادگیری هر فرد با دیگری متفاوت است. تمرکزتان را از دیگران بردارید و روی مسیر خودتان بمانید.
از خودت مراقبت کن
بدن سالم، ذهن سالم میسازد. خواب کافی، تغذیه مناسب، نوشیدن آب و کمی فعالیت بدنی روزانه میتواند حال روحی شما را بهشدت بهتر کند. شاید تصور کنید ورزش وقت تلف کردن است، اما در واقع میتواند بهرهوری شما را بالا ببرد. ذهن خسته در برابر ناامیدی بسیار آسیبپذیرتر است.
با کسی صحبت کن
در لحظههای ناامیدی و خستگی، حرف زدن با یک آدم قابل اعتماد—دوست، مشاور، معلم یا حتی یکی از اعضای خانواده—میتواند باری از دوش شما بردارد. فقط شنیده شدن، بدون قضاوت، برای بسیاری از دانشآموزان تسکیندهنده است. همچنین ممکن است کسی که با او حرف میزنید، تجربهای شبیه به شما داشته باشد و راهحلی عملی ارائه دهد.
یادآوری کن که چرا شروع کردی
روزهایی هست که هیچچیز انگیزهبخش نیست، اما در آن لحظهها، بازگشت به دلیل اولیهتان میتواند کمککننده باشد. آیا دنبال قبولی در رشتهای خاص هستید؟ یا میخواهید مستقلتر شوید؟ آن دلیل را بنویسید، به دیوار بچسبانید یا در دفترچهای یادداشت کنید و گاهی به آن سر بزنید. انگیزه باید گاهبهگاه بازسازی شود، مثل شارژ کردن باتری.
شکست، پایان نیست
گاهی نتیجه آزمونهای آزمایشی یا کند شدن پیشرفت، احساس شکست ایجاد میکند. اما واقعیت این است که شکست بخشی از مسیر یادگیری است، نه نشانه ناتوانی. افراد زیادی در مسیر کنکور بارها زمین خوردهاند اما با ایستادگی دوباره بلند شدهاند. مهم این است که از هر اشتباه، چیزی یاد بگیرید و مسیرتان را اصلاح کنید.
جمعبندی
خستگی، ناامیدی، تردید و ترس طبیعیاند. اما اگر با مهربانی با خودتان رفتار کنید، استراحت و برنامهریزی را جدی بگیرید، از مقایسه پرهیز کنید و از دیگران کمک بگیرید، میتوانید این مسیر را با ذهنی سالمتر طی کنید. یادمان باشد، کنکور تنها یک فصل از زندگی است، نه تمام آن.