وبلاگ
دبیرستانیها بهتر در کنکور هنر نتیجه میگیرند یا بچههای هنر؟
کنکور هنر یکی از مسیرهای جذاب برای کسانی است که علاقهمند به رشتههای هنری مانند سینما، طراحی، موسیقی، نقاشی و تئاتر هستند. پرسشی که معمولاً مطرح میشود این است که آیا دانشآموزان دبیرستان نظری (ریاضی یا تجربی) شانس بیشتری برای موفقیت دارند یا دانشآموزان هنرستان؟ برای پاسخ، باید نقاط قوت و ضعف هر دو گروه را بررسی کنیم.
نقاط قوت و ضعف دانشآموزان دبیرستان نظری
- تسلط بر دروس عمومی و پایه
داوطلبان دبیرستان نظری معمولاً دروس عمومی مانند ادبیات، عربی و زبان را با کیفیت بهتری فرا گرفتهاند. این موضوع در کنکور هنر که بخشی از نمره به عمومیها اختصاص دارد، میتواند امتیاز مهمی باشد.
- انعطاف در انتخاب رشته
بسیاری از دانشآموزان نظری، کنکور هنر را بهعنوان یک شانس دوم انتخاب میکنند. آنها ممکن است در کنار رشته اصلی خود، علاقه هنری را نیز دنبال کنند. این انعطافپذیری باعث میشود بدون نگرانی از محدودیتها، در کنکور هنر شرکت کنند.
- ضعف در مهارتهای تخصصی
نقطه ضعف اصلی دبیرستانیها نداشتن آموزشهای عملی است. مثلاً کسی که رشته تجربی خوانده، ممکن است هیچوقت به شکل جدی نقاشی یا طراحی را تمرین نکرده باشد. بنابراین در بخشهای تخصصی مانند طراحی یا آزمون عملی دچار مشکل میشود و باید با کلاسهای فشرده این کمبود را جبران کند.
نقاط قوت و ضعف دانشآموزان هنرستان
- مهارت و تجربه عملی
مهمترین مزیت دانشآموزان هنرستان، تجربه عملی در زمینههای تخصصی است. آنها از دوران دبیرستان بهطور جدی با نقاشی، طراحی، موسیقی یا تئاتر درگیر بودهاند و مهارتهایشان به مراتب عمیقتر است. این موضوع در بخش آزمون عملی کنکور هنر به آنها برتری میدهد.
- آشنایی با فضای هنری
تحصیل در هنرستان باعث میشود دانشآموز از همان ابتدا با فضای هنری، اساتید، کارگاهها و حتی مسابقات هنری آشنا شود. این تجربه واقعی، درک او را از رشته انتخابیاش بالاتر میبرد.
- ضعف در دروس عمومی
در مقابل، بسیاری از دانشآموزان هنرستان در دروس عمومی و مباحث تئوری کنکور ضعف دارند. چون برنامه درسی آنها تمرکز بیشتری روی واحدهای تخصصی دارد. همین مسئله گاهی باعث میشود نتوانند رتبه مطلوبی در کنکور کسب کنند، حتی اگر در آزمون عملی موفق باشند.
اینکه کدام گروه بهتر نتیجه میگیرد، پاسخ مطلق ندارد و به شرایط فردی بستگی دارد. دانشآموزان دبیرستان نظری در دروس عمومی قویترند و اگر علاقه واقعی به هنر داشته باشند، میتوانند با تلاش مضاعف در مهارتهای عملی، نتیجه خوبی بگیرند. در مقابل، دانشآموزان هنرستان در مهارتهای تخصصی دست بالا را دارند، اما برای موفقیت باید ضعف خود در دروس عمومی را جبران کنند.
به بیان ساده، دبیرستانیها با تقویت عملی و هنرستانیها با تقویت عمومی میتوانند شانس موفقیت بالایی داشته باشند. بنابراین، عامل تعیینکننده نه رشته تحصیلی گذشته، بلکه میزان علاقه، پشتکار و برنامهریزی دقیق برای هر دو بخش کنکور است. کسی که واقعاً به هنر متعهد باشد و زمان کافی برای رفع نقاط ضعفش بگذارد، در نهایت موفقتر خواهد بود.